𝗠𝗶𝗷𝗻 𝗼𝗽𝗮, 𝗱𝗶𝗲 𝗮𝗺𝗽𝗲𝗿 𝗸𝗼𝗻 𝗹𝗲𝘇𝗲𝗻 𝗲𝗻 𝘀𝗰𝗵𝗿𝗶𝗷𝘃𝗲𝗻, 𝗸𝗹𝗼𝗺 𝗼𝗽 𝘁𝗼𝘁 𝗱𝗲 𝘁𝗼𝗽 𝘃𝗮𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝗻𝗮𝘁𝗶𝗼𝗻𝗮𝗹𝗲 𝗯𝗲𝗱𝗿𝗶𝗷𝗳𝘀𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻.

"𝑰𝒌 𝒆𝒆𝒕 𝒘𝒂𝒕 𝒋𝒊𝒋 𝒆𝒆𝒕" – zo omzeilde hij zijn onvermogen om menukaarten te lezen. Deze strategie werkte jarenlang, tot op een dag zijn directeur achter zijn geheim kwam.  Vorige week vierden we in familiekring de boekpresentatie van een werk dat ik samen met mijn opa heb geschreven over zijn levensverhaal.

Een bijzondere passage uit het boek:

Met klotsende oksels stond mijn opa voor zijn directeur, in de verwachting door de mand te vallen. De zak te krijgen... 😥  
"Bosch, het is mij ter ore gekomen dat je Nederlands niet op peil is..." begon zijn directeur.
Vol schaamte keek mijn opa de andere kant op, maar gaf toe dat zijn Nederlands inderdaad te wensen overliet.
Zijn directeur schaterde het uit en zei: "Bosch, mensen die foutloos kunnen schrijven haal ik bij dozijnen tegelijk. Maar jou, met jouw vermogen om maandelijks de omzetdoelen te halen, die vind ik niet zomaar." 🤑 Hij leidde mijn opa de directiekamer uit, het kantoor in. "Zie je al deze mensen?" Mijn opa knikte. "Zij verdienen hun brood omdat jij maand na maand de omzet binnenhaalt. Dankzij jou kunnen zij elke maand rekenen op hun salaris." 💰  
Hij pleegde een kort telefoontje: "Bosch staat hier met een uitdaging. Zorg ervoor dat de memo's die hij aanlevert, gecorrigeerd worden in het Nederlands, Engels en Duits."
Zo kreeg mijn opa een secretaresse toegewezen die zijn memo's uitwerkte. Trots liep hij het kantoor uit, vervuld van het besef: "Zij mogen dankbaar zijn dat ik en mijn team elke maand de omzet realiseren." Zijn zelfwaardering schoot omhoog, een gevoel dat hem voor altijd bijbleef.
---
Taal is zoveel meer dan alleen woorden op papier; het is een rijk palet aan vaardigheden, waaronder:
👉 Luisteren
👉 Spreken
👉 Lezen
👉 Begrijpend lezen
👉 Schrijven
👉 Creatief schrijven / verhalen vertellen
👉 Taalbeschouwing en grammatica
👉 Woordenschat
👉 Het vermogen om een andere taal te spreken  

𝗪𝗮𝗮𝗿𝗼𝗺 𝗱𝗲𝗲𝗹 𝗶𝗸 𝗱𝗶𝘁 𝘃𝗲𝗿𝗵𝗮𝗮𝗹? Als schoolleider reflecteer ik vaak op de levenslessen van mijn opa. Hij beschouwde zijn taalvaardigheid als zwak, terwijl hij in werkelijkheid excelleerde in spreken, luisteren, verhalen vertellen en meerdere talen spreken – 𝒄𝒓𝒖𝒄𝒊𝒂𝒍𝒆 𝒄𝒐𝒎𝒑𝒐𝒏𝒆𝒏𝒕𝒆𝒏 𝒗𝒂𝒏 𝒕𝒂𝒂𝒍𝒗𝒂𝒂𝒓𝒅𝒊𝒈𝒉𝒆𝒊𝒅. Ironisch genoeg is luisteren iets wat hij op zijn oude dag een beetje is verleerd. 😉

Maar wat als we elkaar zouden benaderen vanuit onze sterktes, samenwerken aan onze zwaktes, en zo elkaar versterken? Ik ben benieuwd naar jullie gedachten hierover... 💡